enfornar - verbo
en·for·nar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
enforno enfornas enforna enfornamos enfornais enfornam
| enfornava enfornavas enfornava enfornávamos enfornáveis enfornavam
| enfornei enfornaste enfornou enfornamos / enfornámos enfornastes enfornaram
| enfornara enfornaras enfornara enfornáramos enfornáreis enfornaram
| enfornarei enfornarás enfornará enfornaremos enfornareis enfornarão
| enfornaria enfornarias enfornaria enfornaríamos enfornaríeis enfornariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| enfornar
| Gerúndio
|
enforne enfornes enforne enfornemos enforneis enfornem
| enfornasse enfornasses enfornasse enfornássemos enfornásseis enfornassem
| enfornar enfornares enfornar enfornarmos enfornardes enfornarem
| - enforna (enfornes) enforne enfornemos enfornai (enforneis) enfornem
| Pessoal enfornar enfornares enfornar enfornarmos enfornardes enfornarem
| enfornando
Particípio passado
enfornado | enfornada | enfornados | enfornadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : enfornamento
|