flartar - verbo
flar·tar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
flarto flartas flarta flartamos flartais flartam
| flartava flartavas flartava flartávamos flartáveis flartavam
| flartei flartaste flartou flartamos / flartámos flartastes flartaram
| flartara flartaras flartara flartáramos flartáreis flartaram
| flartarei flartarás flartará flartaremos flartareis flartarão
| flartaria flartarias flartaria flartaríamos flartaríeis flartariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| flartar
| Gerúndio
|
flarte flartes flarte flartemos flarteis flartem
| flartasse flartasses flartasse flartássemos flartásseis flartassem
| flartar flartares flartar flartarmos flartardes flartarem
| - flarta (flartes) flarte flartemos flartai (flarteis) flartem
| Pessoal flartar flartares flartar flartarmos flartardes flartarem
| flartando
Particípio passado
flartado | flartada | flartados | flartadas |
|
Flexiona como : amar
|