finfar - verbo
fin·far transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
finfo finfas finfa finfamos finfais finfam
| finfava finfavas finfava finfávamos finfáveis finfavam
| finfei finfaste finfou finfamos / finfámos finfastes finfaram
| finfara finfaras finfara finfáramos finfáreis finfaram
| finfarei finfarás finfará finfaremos finfareis finfarão
| finfaria finfarias finfaria finfaríamos finfaríeis finfariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| finfar
| Gerúndio
|
finfe finfes finfe finfemos finfeis finfem
| finfasse finfasses finfasse finfássemos finfásseis finfassem
| finfar finfares finfar finfarmos finfardes finfarem
| - finfa (finfes) finfe finfemos finfai (finfeis) finfem
| Pessoal finfar finfares finfar finfarmos finfardes finfarem
| finfando
Particípio passado
finfado | finfada | finfados | finfadas |
|
Flexiona como : amar
|