chantajar - verbo
chan·ta·jar transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
chantajo chantajas chantaja chantajamos chantajais chantajam
| chantajava chantajavas chantajava chantajávamos chantajáveis chantajavam
| chantajei chantajaste chantajou chantajamos / chantajámos chantajastes chantajaram
| chantajara chantajaras chantajara chantajáramos chantajáreis chantajaram
| chantajarei chantajarás chantajará chantajaremos chantajareis chantajarão
| chantajaria chantajarias chantajaria chantajaríamos chantajaríeis chantajariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| chantajar
| Gerúndio
|
chantaje chantajes chantaje chantajemos chantajeis chantajem
| chantajasse chantajasses chantajasse chantajássemos chantajásseis chantajassem
| chantajar chantajares chantajar chantajarmos chantajardes chantajarem
| - chantaja (chantajes) chantaje chantajemos chantajai (chantajeis) chantajem
| Pessoal chantajar chantajares chantajar chantajarmos chantajardes chantajarem
| chantajando
Particípio passado
chantajado | chantajada | chantajados | chantajadas |
|
Flexiona como : amar
|