celebrizar - verbo
ce·le·bri·zar transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
celebrizo celebrizas celebriza celebrizamos celebrizais celebrizam
| celebrizava celebrizavas celebrizava celebrizávamos celebrizáveis celebrizavam
| celebrizei celebrizaste celebrizou celebrizamos / celebrizámos celebrizastes celebrizaram
| celebrizara celebrizaras celebrizara celebrizáramos celebrizáreis celebrizaram
| celebrizarei celebrizarás celebrizará celebrizaremos celebrizareis celebrizarão
| celebrizaria celebrizarias celebrizaria celebrizaríamos celebrizaríeis celebrizariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| celebrizar
| Gerúndio
|
celebrize celebrizes celebrize celebrizemos celebrizeis celebrizem
| celebrizasse celebrizasses celebrizasse celebrizássemos celebrizásseis celebrizassem
| celebrizar celebrizares celebrizar celebrizarmos celebrizardes celebrizarem
| - celebriza (celebrizes) celebrize celebrizemos celebrizai (celebrizeis) celebrizem
| Pessoal celebrizar celebrizares celebrizar celebrizarmos celebrizardes celebrizarem
| celebrizando
Particípio passado
celebrizado | celebrizada | celebrizados | celebrizadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : celebrização
|