reaproveitar - verbo
re·a·pro·vei·tar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
reaproveito reaproveitas reaproveita reaproveitamos reaproveitais reaproveitam
| reaproveitava reaproveitavas reaproveitava reaproveitávamos reaproveitáveis reaproveitavam
| reaproveitei reaproveitaste reaproveitou reaproveitamos / reaproveitámos reaproveitastes reaproveitaram
| reaproveitara reaproveitaras reaproveitara reaproveitáramos reaproveitáreis reaproveitaram
| reaproveitarei reaproveitarás reaproveitará reaproveitaremos reaproveitareis reaproveitarão
| reaproveitaria reaproveitarias reaproveitaria reaproveitaríamos reaproveitaríeis reaproveitariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| reaproveitar
| Gerúndio
|
reaproveite reaproveites reaproveite reaproveitemos reaproveiteis reaproveitem
| reaproveitasse reaproveitasses reaproveitasse reaproveitássemos reaproveitásseis reaproveitassem
| reaproveitar reaproveitares reaproveitar reaproveitarmos reaproveitardes reaproveitarem
| - reaproveita (reaproveites) reaproveite reaproveitemos reaproveitai (reaproveiteis) reaproveitem
| Pessoal reaproveitar reaproveitares reaproveitar reaproveitarmos reaproveitardes reaproveitarem
| reaproveitando
Particípio passado
reaproveitado | reaproveitada | reaproveitados | reaproveitadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : reaproveitamento
|