desbandalhar - verbo
des·ban·da·lhar
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desbandalho desbandalhas desbandalha desbandalhamos desbandalhais desbandalham
| desbandalhava desbandalhavas desbandalhava desbandalhávamos desbandalháveis desbandalhavam
| desbandalhei desbandalhaste desbandalhou desbandalhamos / desbandalhámos desbandalhastes desbandalharam
| desbandalhara desbandalharas desbandalhara desbandalháramos desbandalháreis desbandalharam
| desbandalharei desbandalharás desbandalhará desbandalharemos desbandalhareis desbandalharão
| desbandalharia desbandalharias desbandalharia desbandalharíamos desbandalharíeis desbandalhariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desbandalhar
| Gerúndio
|
desbandalhe desbandalhes desbandalhe desbandalhemos desbandalheis desbandalhem
| desbandalhasse desbandalhasses desbandalhasse desbandalhássemos desbandalhásseis desbandalhassem
| desbandalhar desbandalhares desbandalhar desbandalharmos desbandalhardes desbandalharem
| - desbandalha (desbandalhes) desbandalhe desbandalhemos desbandalhai (desbandalheis) desbandalhem
| Pessoal desbandalhar desbandalhares desbandalhar desbandalharmos desbandalhardes desbandalharem
| desbandalhando
Particípio passado
desbandalhado | desbandalhada | desbandalhados | desbandalhadas |
|
Flexiona como : amar
|