contornar - verbo
con·tor·nar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
contorno contornas contorna contornamos contornais contornam
| contornava contornavas contornava contornávamos contornáveis contornavam
| contornei contornaste contornou contornamos / contornámos contornastes contornaram
| contornara contornaras contornara contornáramos contornáreis contornaram
| contornarei contornarás contornará contornaremos contornareis contornarão
| contornaria contornarias contornaria contornaríamos contornaríeis contornariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| contornar
| Gerúndio
|
contorne contornes contorne contornemos contorneis contornem
| contornasse contornasses contornasse contornássemos contornásseis contornassem
| contornar contornares contornar contornarmos contornardes contornarem
| - contorna (contornes) contorne contornemos contornai (contorneis) contornem
| Pessoal contornar contornares contornar contornarmos contornardes contornarem
| contornando
Particípio passado
contornado | contornada | contornados | contornadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : contornamento
|